punkty regularne
Encyklopedia PWN
mat. metoda wyznaczania ekstremów warunkowych, tzn. ekstremów funkcji F zmiennych (x1, ... , xn) ∈ ℝn, obciętej do podrozmaitości S ⊂ ℝn, opisanej równaniami Gj(x1, ... , xn) = 0, gdzie j = 1, 2, ... , m i m < n;
radiokomunikacja
dział telekomunikacji związany z przesyłaniem wiadomości na odległość przy użyciu fal elektromagnetycznych, gł. fal radiowych;
[łac.],
urbanistyka
umiejętność budowy miast i kierowania ich rozwojem.
[łac. urbanus ‘miejski’],
ekon. najbardziej rozwinięta i efektywna forma rynku, umożliwiająca obiektywne ustalenie ceny instrumentów będących przedmiotem obrotu.
termin używany na określenie regularnej formacji tworzonej w locie przez wędrujące ptaki;
mat. krzywa AB o równaniach parametrycznych x = x(t), y = y(t) na płaszczyźnie lub x = x(t), y = y(t), z = z(t) w przestrzeni, przy czym parametr t zmienia się w przedziale od α do β (α < t < β), dla której można określić pojęcie długości od punktu A do punktu B
